رودولف ديزل ايده موتورهاي برق ديزل را توسعه داد و در سال ???? حق ثبت اختراع آلمان را بدست آورد . هدف او بوجود آوردن موتوري با بازده بالا بوده است . موتور هاي بنزيني در سال ???? اختراع شد ، که خصوصاً در آن موقع بازده بالايي نداشتند .

? تفاوت موتور هاي ديزلي و موتورهاي برق بنزيني:

يک موتور بنزيني مخلوط هوا و گاز را مکش مي کند و آنرا متراکم مي کند و بعد مخلوط را با جرقه مشتعل مي کند يک موتور ديزلي فقط هوا را مي گيرد و آنرا متراکم مي کند و بعداً سوخت را به داخل هواي متراکم تزريق مي کند . گرماي حاصل از متراکم شدن هوا موجب مشتعل شدن خود به خودي سوخت مي شود .

نسبت تراکم موتور هاي بنزيني?:? تا ??:? است، در حاليکه نسبت تراکم موتور هاي ديزلي ??:? به بالا مثلاً ??:? است . نسبت تراکم بالاي موتور هاي ديزلي منجر به بهتر شدن بازده مي شود .

موتور هاي بنزيني معمولاً از کاربراتور استفاده مي کنند که هوا و سوخت را قبل از ورود به داخل سيلندر مخلوط مي کند يا دريچه تزريق سوخت دارند که فقط سوخت را پيش از مرحله مکش مي پاشد(بيرون سيلندر). موتور هاي ديزل از تزريق سوخت مستقيم استفاده مي کنند يعني سوخت را مستقيماً به داخل سيلندر مي پاشند .

توجه کنيد که موتور هاي ديزل شمع ندارند . آنها هوا را مي مکند ( مکش مي کنند ) و آنرا متراکم مي کنند و سپس سوخت را مستقيماً به داخل محفظه احتراق تزريق مي کنند ( تزريق يا پاشش مستقيم) و در نتيجه گرمايي حاصل از متراکم شدن هوا موجب مشتعل شدن سوخت در يک موتور ديزل مي شود . در بخش بعدي ما مرحله تزريق سوخت ديزل را بررسي خوايم کرد.

? تزريق سوخت در موتور هاي ديزل:

انژکتور در موتورهاي برق ديزل از اجزاي بسيار پيچيده اي تشکيل شده است و موضوع بسياري از آزمايشات بزرگ بوده است . ممکن است در هر موتور خاصي در يک مکان مختلف جاي گرفته باشد . انژکتور بايستي قادر باشد تا دما و فشار داخلي سيلندر را تحمل کرده و سوخت را به قطرات ريز تبديل کند . گردابي کردن قطرات در داخل سيلندر که باعث پخش متناسب آنها مي شود ، نيز يک چالش است . بنابراين بعضي موتور هاي ديزلي سوپاپ مکش مخصوصي قبل از محفظه احتراق به کار مي گيرند يا از وسايل ديگري براي گردابي (چرخشي) کردن هوا در داخل محفظه احتراق استفاده مي کنند و يا در غير اين صورت جرقه زني و فرآيند احتراق بهبود مي دهند . يکي از تفاوتهاي بزرگ بين موتور هاي ديزلي و بنزيني در فرآيند تزربق سوخت است . اکثر موتور خودرو ها از دريچه تزريق ( انژکتور) يا يک کاربراتور استفاده مي کنند که نسبت به تزريق مستقيم ترجيح دارد . بنابراين در يک موتور خودرو ، همه سوخت در داخل سيلندر در طي مرحله مکش بارگذاري شده و سپس متراکم مي شود . مقدار تراکم مخلوط سوخت و هوا محدود به نسبت تراکم موتور است . اگر موتور هوا را بيش از اندازه متراکم کند ، مخلوط سوخت و هوا به طور خود به خودي مشتعل مي شود و سبب ضربه زدن مي شود . موتور هاي ديزل تنها هوا را متراکم مي کنند، بنابراين نسبت تراکم مي تواند خيلي بالا باشد. نسبت تراکم بالا، قدرت بيشتري توليد مي کند .

بعضي موتور هاي ديزل شامل يک شمع گرمکن* از انواع آن است. موقعي که يک موتور ديزل سرد است، مرحله کمپرس ممکن است دماي هوا را به اندازه کافي براي مشتعل کردن سوخت بالا نبرد . شمع گرمکن (glow plug ) يک سيم گرمکن الکتريکي است (مانند سيم هاي داغي که شما در يک برشته کن مي بيننيد) که محفظه احتراق را گرم مي کند و دماي هوا را موقعي که موتور سرد کار مي کند را افزايش مي دهد بنابراين موتور مي تواند روشن شود .
همه وظايف در موتور هاي جديد توسط ارتباط ECM ** با مجموعه از سنسور هاي پيچيده اي که هر چيزي را از دور موتور تا دماي روغن و مايع خنک کننده را اندازه گيري مي کنند ، حتي وضعيت موتور(i.e. T.D.C.) کنترل مي شود . امروزه گرمکن ها به ندرت در موتور هاي بزرگ استفاده مي شود . ECM دماي هواي محفظه را حس مي کند و تايمينگ موتور را در هواي سرد ريتارد مي کند ، بنابراين انژکتور سوخت را ديرتر تزريق مي کند. هوا در داخل سيلندر بيشتر متراکم مي شود در نتيجه گرماي زيادي ايجاد شده، که به روشن شدن موتور کمک مي کند . موتور هاي کوچک و موتورهاي که کنترل کامپيوتري پيشرفته ندارند از گرمکن براي حل اين مشکل(روشن شدن در هواي سرد) استفاده مي کنند. البته تنها تفاوت بين موتورهاي ديزلي و موتورهاي برق بنزيني دلايل مکانيکي نيست ،بلکه از لحاظ سوخت مصرفي شان نيز داراي تفاوت هستند .