موتورهای احتراق تراكمی یا دیزل
این موتورها دارای سیكل چهار زمانه با تزریق مستقیم سوخت داخل محفظه احتراق و همراه با تور بوشارژر و اینتر كولرمی باشند. موتورهای دیزل از سوخت گازوئیل و به تازگی از روش (dual-fuel) كه همان دو گانه سوز می باشد، استفاده می كنند به این صورت كه مقدار كمی گازوئیل به همراه گاز طبیعی با نسبت هایی در حدود 30 -70 به بالا، با یكدیگر مخلوط و برای اشتعال به درون محفظه احتراق به صورت مستقیم پاشیده می شوند ( گازوئیل در حدود5% توان ورودی را تامین می كند.) حتی می توانیم دریچه ورودی گاز را در این نوع موتورها بسته وتماماً با گازوئیل موتور را برانیم. راندمان شفت خروجی در حدود 35 تا 45% می باشد كه می تواند توان خروجی تا Mwe 15 را تامین نماید.
در این موتورها كه سیستم های خنك كاری پیچیده تری نسبت به موتورهای احتراق جرقه ای دارند، دما اغلب پایین تر است. این دما در حدود 85 است كه این مقدار ماكزیمم دمای این موتور می باشد، بنابراین فرصت برای باز یافت حرارت بسیار محدوداست. موتورهای احتراق تراكمی دارای سرعت های پایین(در حدودrpm500-150 ) می باشند. این نوع موتورها در اصل مشتقاتی از موتورهای دیزلی می باشند كه در خودروهای دیزلی استفاده می شود. توان این نوع موتورها حدودkW 500 ودر بعضی موارد تا حدود MWe 2 می رسد. این موتورها در موارد خاص می توانند به محدود توان MWe 20 هم برسند، نظیر آنچه در موتورهای دیزل صنایع دریایی دیده می شود كه یادوگانه سوز (dual – fuel) و یا نفت كوره سوز می باشند و د رمحدوده سرعت های متوسطه به پایین عمل می كند . ژنراتور استمفورد
در موتورهای مدرن جدید از تاخیر در زمان اشتعال و افزایش نسبت تراكم برای كاهش مقدار NO و افزایش راندمان و توان خروجی بهره می برند و این كار مستلزم مدیریت بهینه موتور و تزریق سوخت می باشد. اگر چه موتورهای گازی با تغییر در ساختمان داخلی موتور و طراحی مناسب می توانند به استاندارهای مورد نظر TA –Luft ( كاهش NO و آلاینده ها) برسند. اما موتورهای احتراق تراكمی و اجد این شرایط نیستند زیرا اندازه های بزرگتر معمولاً با سوخت سنگین نفت كوره كار می كنند. بنابر این باید علاوه بر انجام روشهای مقدماتی طراحی داخلی موتور برای كاهش NO به رفتار گاز خروجی و كنترل درجات این آلاینده در حد قابل قبول خود بپردازیم. این روشها همان استفاده از SCR یعنی مبدلهای كاتالیستی می باشد كه با استفاده از مواد واسطه نظیر آمونیاك و اوره به صورت كاتالیزوری بر گازهای خروجی اثر می نماید.
منبع: گرین پاور