در اوایل قرن بیستم به این واقعیت پی برده شد که ماشین القایی بعد از قطع ولتاژ خط ممکن است در حالت تحریک باقی بماند ولی براي ایجاد چنین تحریکی شرایط خاصی مورد نیاز بود. محققان بعد از پژوهش و تحقیق در یافتند که با اتصال خازن هایی به ترمینال موتور القایی در حال چرخش (توسط توان مکانیکی بیرونی) شرط تحریک پایدار بوجود آمده و ولتاژ بطور پیوسته تولید می شود. بنابراین یک سیستم تولید جدیدي متولد شد که در آن ولتاژ خروجی شدیداً به مقدار خازن تحریک و سرعت روتور و بار بستگی دارد. این نوع تولید تا سال هاي 1960 تا 1970 به فراموشی سپرده شد و مطالب کمی در مورد آن نوشته شد. علت این بی توجهی در اهمیت عملی کم چنین تولیدي مستتر بود. چرا که ژنراتور القایی به تنهایی توانایی کنترل ولتاژ و فرکانس تولیدي را ندارد. از این رو ژنراتورهاي سنکرون در واحدهاي تولیدي بکار گرفته و هرساله مقدار زیادي سوخت صرف تولید برق ac می شود. طبیعی است با استفاده روزافزون از آلترناتورهاي سنکرون، آنهااز نظر مقادیر نامی، روش هاي خنک سازي، تکنولوژي ساخت و مدلسازي این ژنراتورها دستخوش رشد و تحول شدند، اما ساختار اساسی آنها بدون تغییر ماند ولی بدلیل نگرانی از نرخ کاهش شدید منابع انرژي تجدیدناپذیر و به طبع آن صعود چشمگیر قیمت نفت از یک طرف و ظهور و رشد قطعات نیمه هادي قدرت و پیشرفت کنترل صنعتی از طرف دیگر ژنراتور القایی بازگشت مجددي یافت. از این رو علاقمندي زیادي براي استفاده از انرژي هاي تجدیدپذیر، مثل باد جهت جایگزینی سوخت و کاهش نرخ مصرف سوخت ایجاد شد و توجه به ژنراتور القایی به خاطر مزایاي زیادي که دارد بیشتر شد. در سال هاي اخیر کاربرد ژنراتور القایی در تولید برق از توربین هاي بادي و آبی کوچک مورد توجه زیادي قرار گرفته است. چرا که سادگی نگهداري و کاهش منابع انرژي فسیلی و توانای ژنراتور القایی براي تبدیل توان مکانیکی از فاصله وسیعی از سرعت روتور موجب شده تا به فکر جایگزینی انرژي باد به جاي سوخت هاي فسیلی بیافتند و انبوه تحقیقات در این زمینه نشانگر توانایی آن در رفع مشکلات حاضر است. الکتروموتور جمکو