این گروه یک صفحه ۱۶ در ۱۶ پیکسلی از جنس پلاستیک ساخته است. هرجای این نمایشگر که e-skin نام گذاری شده مورد تماس قرار گیرد روشن می شود. اگر موقع تماس فشار بیشتری هم وارد شود نور ساطع شده افزایش می یابد.  

از این نمایشگر ساده می توان در ساخت مواردی چون کاغذهای تعاملی استفاده کرد یا آنها را در خودروها برای کنترل لمسی به کار برد. البته شاید مهمترین هدف این پژوهش ربات ها باشند. اعضای این گروه تحقیقاتی معتقدند که این نمایشگر ساده می تواند آینده حس لامسه برای آدم آهنی ها باشد.

برای ساخت این e-skin یک لایه پلاستیک را روی یک ویفر سیلیکون متبلور می کنند. سپس یک لایه ادوات الکترونیک اضافه کرده و در نهایت پلاستیک را از سیلیکون جدا می کنند. فیلم پلاستیک حاصله شامل یک ترانزیستور، LED و حسگر فشار در هر پیکسل است. 

به گفته آنان هرچند تجمیع حسگرها در یک شبکه کار جدیدی نیست ولی تبدیل داده ها به عاملی تعاملی ایده اصلی این پژوهش است. همچنین e-skin بر خلاف صفحات لمسی کنونی بسیار منعطف است و می تواند روی هر سطحی قرار گیرد.

قطعات الکترونیک استفاده شده در این نمایشگر با دستگاه های موجود در صنعت الکترونیک قابل نصب هستند و البته ارزانی پلاستیک، برگ برنده این فناوری جدید است. این گروه در حال کار روی بسط حساسیت های e-skin به نور و گرما است تا این پوست الکترونیک را هرچه بیشتر به نمونه طبیعی آن شبیه تر کنند.

 

منبع : تکنو الکترو