موتورهای تکفاز دارای دو سیم پیچ در روی استاتور بوده که این دو سیم پیچ با توجه به نوع موتور از نظر راه اندازی، توان موتور و گشتاور راه اندازی مورد نیاز، با هم متفاوت و یا مشابه می باشند. از دو سیم پیچ یکی به عنوان سیم پیچ اصلی با حروف U1-U2 و دومی به عنوان سیم پیچ راه انداز کمکی و یا فرعی با حروف Z1-Z2 می باشند. البته در استاندارد قدیم سیم پیچ اصلی با حروف U-V و راه انداز با W-Z مشخص می گردید. الکتروموتور ضد انفجار

جهت ایجاد گشتاور راه اندازی در موتورهای تک فاز باید بین جریان دو سیم پیچ اختلاف فاز ایجاد گردد، برای ایجاد اختلاف فاز بین سیم پیچ اصلی و راه انداز از سه روش اهمی، سلفی و خازنی می توان استفاده کرد. که معمولا بیشتر از خاصیت اهمی و اهمی خازنی یا فقط خازنی استفاده می گردد. خازن با سیم پیچ راه انداز سری شده و می تواند بصورت دائم در مدار یا موقت در مدار باشد، در حالت موقت در مدار، خازن و سیم پیچ راه انداز بعد از راه اندازی توسط کلید تابع دور، رله جریان، رله ولتاژ، مقاومت تابع ولتاژ از مدار خارج می شود.

با اضافه کردن خازن دیگر به مقدار دو تا سه برابر خازن اولی (موازی با خازن اول) می توان گشتاور راه اندازی را تا دو برابر گشتاور اصلی موتور اضافه کرد. همچنان که اشاره شد قرار گرفتن خازن در مدار به سه حالت خازن دائم، خازن موقت و خازن دائم و موقت انجام می گیرد که در ادامه مدار قدرت هر سه حالت طراحی شده است.