به طور خلاصه خازن راه انداز موتور در سیم پیچی استارت الکتروموتور تکفاز القایی نسبت به سیم پیچی اصلی آن اختلاف فاز ایجاد می کند که این هم باعث افزایش گشتاور در زمان راه اندازی می شود. خازنهای راه انداز نسبت به ابعادشان دارای ظرفیت خازنی و ولتاژ بزرگی هستند. این خازنها باید به صورت موقت در مدار قرار گیرند به همین دلیل اگر در زمان طولانی تحت جریان قرار داشته باشند آسیب می بینند.

اکثر موتورهای الکتریکی دارای خازن راه اندازی با ظرفیت نامی ۵۰–۱۲۰۰ میکروفاراد و در ولتاژهای ۱۱۰/۱۲۵ ، ۱۶۵، ۲۳۰/۲۲۰ و ۳۳۰ ولت AC هستند. الکتروموتور ضد انفجار

خازن دائمی موتور تک فاز برای تنظیم پیوسته جریان یا شیفت فاز سیم پیچی موتور به منظور بهینه کردن گشتاور و راندمان موتور استفاده می­ شود. تمامی خازنهای این گروه به صورت پیوسته در مدار قرار دارند و از اینرو میزان خرابی آنها بسیار کمتر از خازنهای راه انداز است.

اغلب موتورهای الکتریکی در ایران دارای خازن دائمی در رنج ظرفیت ۲٫۵ – ۱۰۰ میکروفاراد و ولتاژ ۴۰۰ تا ۵۵۰ ولت هستند. طراحی بدنه معمولا مدور یا بیضی است بدنه فلزی یا آلومینیوم و در برخی مواقع پلاستیکی است. و خروجی دارای دو تا ۴ ترمینال سایز ۶٫۳ بوده و یا دارای کابل هستند.

خازنهای دائم و راه انداز چه تفاوتهایی دارند؟ خازنهای راه انداز مقدار زیادی از ظرفیت خازنی مورد نیاز برای راه اندازی موتور را در یک بازه زمانی خیلی کوتاه (چند ثانیه) دارا می باشند. آنها کارکرد دوره­ ای دارند و اگر به صورت پیوسته در مدار تحت ولتاژ قرار گیرند. به صورت فاجعه باری آسیب دیده و منفجر می شوند. خازنهای دائمی برای کنترل ولتاژ و جریان سیم پیچی به صورت دائمی استفاده می شوند، و از اینرو چرخه کار پیوسته دارند. و معمولا نسبت به خازن راه انداز مقدار ظرفیت خازنی بسیار کمتری دارند.