افزایش همواره مصرف انرژی، اوج گرفتن هزینه و ماهیت تمام شدنی سوخت های فسیلی ، و وخیم تر شدن وضعیت محیط جهانی باعث ایجاد گرایش سریع به سیستم های تولید توان سبز (منبع انرژی تجدید ناپذیر یا مبتنی بر پیل سوختی ) شده است. در مقایسه با نیروگاه های مرکزی مرسوم ، این سیستم ها مناسب ، از نظر سایز کوچکتر و می توانند (بعضی ) نزدیکتر به مراکز بار نصب شوند . تحویل دادن توان به مصرف کننده ها بوسیله ی سیستم های تولید پراکنده متفاوت است با راه های مرسومی که توان از نیروگاه های متمرکز به سمت مراکز بار از طریق خطوط انتقال و سپس از طریق سیستمهای توزیع انتقال داده می شود . به دلیل پیشرفتهای ماندگار در توان و ساختارهای تاسیسات و محدودیت های تحمیلی و ساختمان خطوط انتقال جدید برای انتقال توان در فواصل طولانی ، قابل انتظار است که کاربردهای تولید پراکنده (DG) در آینده افزایش بیابد . تولید توان خورشیدی و بادی از دو تکنولوژی تولید توان تجدید پذیر نوید بخش هستند رشد سیستم های تولید توان فتواولتائیک و باد ، از برآورد خوش بینانه تجاوز کرده اند . همچنین پیل های سوختی پتانسیل بزرگی برای منابع توان سبز آینده از خود نشان داده اند به دلیل شایستگی های فراونی که آنها دارند (مانند بهره ی بالا ، تولید گازهای آلاینده ی کم یا صفر ، و ساختار پیمانه ای انعطاف پذیر ) و پیشرفت سریع در تکنولوژی های پیل سوختی. بهرحال، هیچ یک از این تکنولوژی ها ذکر شده امروزه کامل نیستند . توان خورشیدی و بادی وابستگی بالایی به شرایط آب و هوایی دارند در حالیکه پیل های سوختی به سوخت هیدروژن غنی نیاز دارند با وجود این ، چون که منابع انرژی تجدید پذیر مختلف می توانند یکدیگر را کامل کنند ، سیستم های انرژی تجدید پذیر هایبرید چند منبعی (با کنترل مناسب) دارای پتانسیل بزرگی برای فرآهم کردن کیفیت بالاتر و توان قابل اطمینان تر برای مصرف کننده ها نسبت به یک سیستم مبتنی بریک منبع واحد هستند وبه همین دلیل، سیستم های انرژی هایبرید توجه های تحقیقاتی جهانی را به سوی خود جلب کرده است. الکتروموتور جمکو