این جور پمپ ها جهت انتقال فاضلاب و لجن و مواد مشابه بكار می روند ، مواد جامدی كه از ته نشین كردن فاضلاب و تصفیه آنها بدست می آید لجن یا تفاله نامیده می شوند . تفاوت در طراحی پروانه ، تنها عاملی است كه در موقع بكار گیری پمپ های گریز از مركز جهت انتقال فاضلاب یالجن باید مورد نظر قرار گیرد . در این صورت برای ممانعت از انسداد پمپ ، پروانه مصرف شده از نوع پوشیده بوده و عرض بیشتری دارد و به نسبت ظرفیت پمپ از دو یا چهار پره تشكیل می شوند . سوراخ ورودی این پره ها را معمولاً بصورت مدور می سازند تا در مقابل عبور جریان مقاومت كمتری از خود نشان دهد ضمناً آن را طوری فرم می دهند تا از مسدود شدنش بوسیله مواد ریش ریش ، پارچه یا كاغذ كه می خواهند خود را به صورت یك گلوله در آورند ، جلوگیری بعمل آید . 
انتقال لجن های باقی مانده از یك مركز تصفیه فاضلاب بمراتب مشكل تر از پمپاژ فاضلاب اصلی است زیرا لجن های مزبور به میزان بسیار زیادی مواد معلق ومزاحم را در خود دارند علاوه بر طرح خاصی كه در مورد پروانه این پمپ ها بكار می رود ، برای آنكه مواد مزبور با فشار بطرف پروانه رانده می‌شوند ، در نزدیكی دهانه ورودی زائده ای به شكل پیچ دونخه ایجاد می كنند . هر كدام از راهای مزبور به یك پره پروانه ختم می شود . مواد جامد مزاحم و پارچه های ریش ریش كه می خواهند در كناره ها وگوشه ها پنهان شد و یا راه مجرای ورودی را ببندند به محض رسیدن به پیچ مزبور تحت تأثیر یك جریان گردابی وار قرار گرفته و بین مار پیچ های داخلی بدنه پیچ خورد می شوند .
در موقع نصب پمپ های ناقل فاضلاب باید توجه داشت كه چون این پمپه تقریباً دائمی می باشند باید پایه ، بدنه وسایر قسمت های لازم را به طور مطمئنی در جای خود جاسازی ومحكم نمود .
پمپ لجن ، 11 بدنه ضخیمی داشته و پایه چدنی است . در روی بدنه پمپ چندین دریچه بازدید وتخلیه تعبیه شده كه به تناوب می توان آنها را باز كرده و موادی را كه احتمالاً باعث كاهش راندمان كار پمپ شده اند ، از آنجا بیرون ریخت . 

منبع: پمپاژ